Podsumowując, projekty hybrydowe są dobrym sposobem na sprawdzenie skuteczności interwencji klinicznej w realistycznych, ale kontrolowanych warunkach. W kontekście badań nad poprawą jakości, mogą one również przyspieszyć dyfuzję cennej innowacji w terenie. Projekty hybrydowe są również doskonałym sposobem oceny relatywnie mocnych i słabych stron interwencji oraz oceny skuteczności różnych strategii wdrażania.
Istnieje wiele sposobów na stworzenie projektu hybrydowego. Na przykład, istnieje kilka różnych rodzajów randomizowanych i nielosowych projektów badań, które mogą być wykorzystane w kontekście projektu hybrydowego. Na przykład, projekt hybrydowy może obejmować model “Plan-Do-Study-Act” (PDSA), w którym zespół badaczy opracowuje hipotezę, a następnie testuje ją za pomocą badania z randomizacją. Inna odmiana projektu hybrydowego może obejmować wykorzystanie frakcjonowanych projektów czynnikowych, które mogą pomóc w przydzieleniu grup badawczych i umożliwić wielokrotne dawkowanie zasobów wdrożeniowych.
Jednak połączenie różnych typów badań randomizowanych i nierandomizowanych w projekt hybrydowy nie było tak proste, jak się wydaje. Brak wyraźnych wytycznych na ten temat zahamował systematyczną hybrydyzację. Nie oznacza to, że projekty hybrydowe są bezwartościowe; zamiast tego wymagają one zrozumienia różnych typów projektów badań, które mogą być stosowane w danym kontekście. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli chodzi o wspomniany model Plan-Do-Study-Act (PDSA).
Najbardziej efektywnym sposobem przeprowadzenia projektu hybrydowego jest najpierw określenie optymalnego sposobu badania skuteczności interwencji. Na przykład, projekt hybrydowy może rozważać testowanie skuteczności interwencji klinicznej w odniesieniu do zestawu powiązanych hipotez a priori. Wyniki tego badania mogą być następnie wykorzystane do opracowania nowej interwencji, co jest procesem znanym jako “kaskada innowacji”. To samo można powiedzieć o opracowaniu projektu hybrydowego na podstawie wspomnianego modelu. W związku z tym, projekt musi być w stanie określić a priori, co jest jego podwójnym celem. Jest to funkcja zarówno jego konstrukcji, jak i natury hipotezy.
Najbardziej imponującą częścią projektu hybrydowego jest możliwość testowania zarówno skuteczności, jak i strategii wdrażania interwencji klinicznej w jednym badaniu. Nie jest to możliwe w konwencjonalnym badaniu skuteczności, które zwykle jest prowadzone w najgorszych warunkach, w których efekty interwencji są oceniane w izolacji. Aby w pełni wykorzystać to podejście, projekt hybrydowy musi być w stanie połączyć informacje z badania klinicznego z danymi pochodzącymi z rzeczywistej praktyki. Jest to szczególnie ważne, gdy chodzi o ocenę wpływu nowej interwencji klinicznej na zestaw istotnych wyników.
Ponadto, projekt hybrydowy jest jedynym możliwym sposobem oceny wpływu interwencji na wyniki związane z pacjentem, takie jak stan funkcjonalny, przestrzeganie zaleceń i satysfakcja. Projekty hybrydowe mają zdolność do identyfikacji najważniejszych interakcji pomiędzy interwencją a wdrożeniem i mogą pomóc w przyspieszeniu przełożenia wartościowych innowacji na praktykę.
Podobne tematy
